ä

Diari atemporau deth Nòrd

I

Te’n vas dera ciutat?, preguntèc
Tath nòrd, tath pòl
A cercar a Otto?
A cercar-me a jo

II

Pensi en ores, en avions que vòlen
Uedi calashi, dèishi quèir es parets
Regali libres, imagini maletes

III

M’enganhi e creigui
Que tot se pare
 

Era vertat ei que
Quaquarren que comence,
E arren qu’acabe

Seguís

IV

Tres, dus, un

ignition

V

Ues ores en cap lòc

Atrauessant es linhes imaginaries
fusi oraris,
parallèls,
meridians,
termières,

es laci que mos unissen

VI

Diboishi ua rècta perfècta
e era distáncia mès cuerta
a quate numeros en quilometres

Ací tamben arribe eth silènci es dimenges
e sòne diferent

VII

Non cau abandonar-lo
Tamben s’a de cuedar eth nin
Quan èm volant

VIII

Trinque eth dia e era nhèu
barre era pòrta
S’enfonsen es pès e es uelhs
Ploren pera ventisca

IX

Era bromèra enes jolhs,
era umitat enes uassi,
eth peu e era pèth

Es rebrembes en engolòpes,
Era passion ena estatgèra
Eth jardin ena taula

X

È descubèrt era necessitat
de tier era vida damb tèrra e pòt
ací, ath laguens, perque

Dehòra i vieu er enemic

XI

Ei blanca, delicada
E un nòm de parpalhòla,
perque auie d’èster efimera

Mès encara li quede tà apréner
a volar
Es sues arraïcs creishen fòrtes

XII

Un aute ritme
uns auti passi

Non son mès velòci
ne mès pausadi

Aluenhadi der espaci
dividit peth temps

XIII

Un reflèx en vèrd,
marron e vermelh
Ua tassa de té
poma, canela e panses

E passes

XIV

Arribe un moment en que, dempús
de liege’c un viatge e un aute e un aute
semble qu’ac comprenes, qu’a sentit.

E ac lieges un còp mès,
sonque un còp, e dèishe d’auer-lo.
Desapareish. Se delís.

E es paraules tornen ara sua condicion
de letres, sense mès.

 

XV

Non cau pensar, non servís
Lançà-te, non vau arren poga pòc.
Sonque es pès non arrosseguen
a tot eth còs.

Milions d’agulhes clauades
Hèn mau es mans, eth pit,
eth còth, eth cap.

Prumèr non poiràs botjar-te
Ne coordinar respiracion
e moviment.
Tot vièra damb eth temps,
era paciéncia e decision.

Es agulhes desapareisheran,
Pujaran es hormigues,
Tremolaràs a ueitanta grads.

XVI

Abraçadi, un escota taque eth silènci,
L’amorasse e un qué interrogant l’acace

Non, arren

En cap ère musica. Tot aquerò.
Ua scéna ben interpretada,
un bon guion, punet,
pantalha en nere
Quauque son se perdie
ena veu nauta

Se transforme en istoria

Ei net oscura e heireda
Polar
Tèsta damb tèsta, fixament

Sabes aquerò que diden der amor
e es tres ans

Un òc grèu, un silènci de prudéncia
un tremolor, un arrir nerviós

Donques dilhèu ei eth dia dus o tres

XVII

Se convertís en costum.

Li agrade coma sòne, enténer era veu
estampant-se contra es linçòs
E es tres paraules se trinquen
en dètz e set letres
que gessen volant, sigiloses,
entà quedar-se en plafon, flotants
vigilants privades des sònnis

Li agrade sustot que sigue
eth sòn nòm aquerò darrèr que s’enten
abantes de morir temporaument.

XVIII

En barrar es uelhs, i auie mès solei
que quan ère ora de daurir-les.

Un desvelhar estranh, que s’a espandit
des des braci enquiàs pès,
recobrint toti es cornèrs. Esquintada.

Coma s’auesse passat ua net eterna
ena que se sònie mès d’aquerò que se pòt
rebrembar.

Anet me’n di compde que hè dies
que se deisherèn de veir es autes estrelhes

XIX

Deshèigui aguest camin per darrèr còp

Eth camin que vedec coma se congelauen
es paupetes toti es maitins
d’aqueri maitins de març

blanqui, blus, grisi, hereids, gelats

enes que canvièren de nòm tantes causes

XX

M’embrembi ara d’aqueth petit viatge,
ath pòc d’aterrar
Quan encara quedaue tot per passar,
quan hège heired e eth cèu ère gris

Tota era ciutat ère heired, encara è
eth rebrembe calat de coma tremolauen
es dents en parar-me en miei dera plaça
a demorar

Ara, ara que ja son mès es dies viuidi
qu’es que queden,
pensi en s’aurè creishut pro entà
emportar-me’n damb jo tot açò d’ací.

 

XXI

Torni e me confoni, mentau e física

Vengui e me cau demorar
Quedar-me quieta un instant
E deishar qu’arriben es que non
an marchat.

XXII

Èm es superviuents que vederem
delir-se era nhèu e créisher era hèrba

Atau coma nosati

es que trapèrem un lòc entre toti
aqueri nòrdics bipolars